Afgelopen week kreeg ik zomaar van lieve mensen uit Groningen een Louet spinnewiel. Nu heb ik nog nooit gesponnen maar wilde het altijd al eens doen. Eerst moest ik een trapverbinding bestellen want die was kapot. Gelukkig kan dat online en hier staat ie dan, mijn eigen spinnewiel. Met een atelier heb je altijd wel wol op voorraad dus een mandje wol staat er ook al naast. Leuk voor op de foto maar ik bakte er helemaal niets van. Breien kan ik eigenlijk ook niet echt. Wel haken dus ik droom al van een prachtig eigen gesponnen en gehaakt wollen tasje met vilten bloemetjes, van wollen vestjes en mutsjes. Ach, dromen kost niets. Eerst maar eens een cursus spinnen volgen.
Een paar weken terug schreef ik dat we smeerwortel uit eigen tuin gingen eten. Smeerwortel die was komen aanwaaien van de buren. Nou, is hij weer aangegroeid dus morgen staan er weer smeerwortelflappen op het menu. Ook zomaar voor niets.
En dan heb ik nog niet verteld van de rode bessen uit eigen tuin. Zeven jaar geleden hebben we zes struikjes gekocht en er een haagje van gemaakt. Daar plukken we nu al zes jaar lang de vruchten van. Het enige dat het kost is suiker en tijd, veel tijd. Want met plukken en rissen ben je heel lang bezig. Maar daarna komt het leuke werk: jam maken in de grote pan. Twaalf potten staan inmiddels op de plank.
Ondertussen zou je bijna vergeten dat er ook nog gewerkt wordt. In het atelier is het niet druk maar toch is er genoeg te doen. De pakketten uit de Schatkist zijn erg geliefd en ik heb dan ook menig uurtje onder de appelboom doorgebracht. Zoals jullie inmiddels misschien weten is dat mijn favoriete plekje om te ontwerpen. O, en daar hangen ook appels in, zomaar voor niets.
