Hoe toepasselijk is het pakket van de Elfstedentocht hanger in deze dagen. Als schaatsfanaat haal ik mijn hart op. Achter ons huis is een kanaal dat zelden dicht vriest. Maar als ik nu uit het raam kijk komen de ijsmutsjes voorbij. Dan ontstaat een onbedwingbare drang in mij om alles te vergeten en richting dat prachtige kanaal te klunen en mijn weg te vervolgen op de schaats.

Zo anders is dat voor onze oude labrador. Ze was net herstellende van een scheur in haar kruisband maar door een glijder in de sneeuw scheurde hij helemaal af. Er vloeiden heel wat tranen bij mij want er moest een keuze gemaakt worden. Opereren of inslapen. We kozen toch voor een operatie en donderdagmorgen zal het gebeuren. Hopelijk heeft ze straks geen pijn meer en kan ze in de zomer weer zwemmen in het kanaal.

Het konijn daarentegen dartelt er heerlijk op los in huis. Op de rommelmarkt scoorden we een binnenhokje zodat hij deze horrorwinter niet zou bevriezen. Hij deponeert netjes zijn keuteltjes in de bak en trekt regelmatig een spurtje door de woonkamer. Dit tot verbazing van de poezen die dat normaal gesproken zelf doen. De poezen verlekkeren zich ondertussen in de vensterbank aan al die heerlijke vogeltjes die van het voer komen snoepen.

Heb je zin in nog een schaatsknutsel, dan kun je ook nog altijd dit HART maken.