Dit is een mooi jaargetijde om te verzachten. Om meer naar binnen te gaan, letterlijk maar ook in jezelf. Voor mezelf geldt dat werkzaamheden de afgelopen jaren zijn veranderd. Daardoor heb ik ook een reis naar binnen gemaakt.

Als ik niet meer fulltime “Pippilotta” ben en alleen nog maar ontwerp, wie ben ik dan en wat wil ik dan? Mooie ontwerpen maken en er pakketten voor maken waren mijn droombaan. Maar op een dag voelde ik dat het genoeg was. Nog steeds ben ik erg blij met Erna van de Vrolijk Viltvriendjes, die de productie van de pakketten op zich heeft genomen.

Het loslaten gaf ruimte. Eerst was er wat onrust, maar langzaam ontstond er rust en vertrouwen. Er kwamen nieuwe vormen van creativiteit, andere manieren om verbonden te blijven met de wereld van Pippilotta zonder dat ik er volledig door werd opgeslokt.

Het herfstlicht, de vallende bladeren en de korter wordende dagen helpen me herinneren dat alles mag veranderen. Dat niets voor altijd hetzelfde hoeft te blijven. In dat ritme van de natuur vind ik inspiratie en het vertrouwen dat alles gaat zoals het moet gaan.

Er is nu ook tijd om dingen uit te werken waar ik eerder nooit aan toe kwam. Zo heb ik de Zingende Engel opnieuw gemaakt — een klein engeltje dat haar eigen lied zingt. Misschien is zij wel het symbool van deze tijd: zacht, eenvoudig, en trouw aan haar eigen klank.

Het patroonblad is hier te koop op de website en via de Etsy shop van Atelier Pippilotta.